Beste Jingskes en Jangskes
"Alweer tijd voor het volgende verhaal"???? Yep, alweer tijd voor het volgende verhaal want er is hier weer het een en ander gebeurd... maar dit keer ook in negatieve zin! Ik zal positief beginnen ;).

Het optreden was super gegaan! Ik had tijdens het optreden stiekem wel wat bladmuziek achter mijn versterker gezet zodat ik steeds kon spieken ;). Buiten wat kleine foutjes, hebben we hier een mooi legendarisch optreden gegeven waar zelfs de Pimpeltuupkes een puntje aan kunnen zuigen. Naast gratis consumpties gaf de kroegeigenaar mij aan het eind van de avond 100.000 Dong!!!!! Eh......... eehhh ja das 3,20 euro ;). Uit enthousiasme vroeg ik niet veel later, de zanger van de band om even te proosten op de geslaagde avond (twee kleine wodka).... eh das dan 100.000 Dong zei de kroegeigenaar met een grote smile op zijn gezicht. Weg salaris!!!!! Maar het goede nieuws is dat ze mij gevraagd hebben voor de band....Dus al met al een top avond!!!! Helaas was dit tijdelijk het laatste optreden, aangezien de volgende dag Tet Holiday begon.

Tet Holiday (Nieuwjaar) is hier ook echt Nieuwjaar. Heeeel mooi met veel vuurwerk en veel feesten (podia). Het mooie aan dit feest is dat niemand, maar ook echt niemand iets uitvoert. Ik bedoel.... de gemiddelde Vietnamees is nauw niet echt heel productief (buiten het feit dat ze wel allemaal +- 60 uur per week “werken”) Of ja "werken"?? Met hun GSM bezig zijn op een andere plaats dan thuis is een betere omschrijving.... maar in deze periode is het nog “heftiger”. Zelfs agenten die niets doen met als excuus dat ze in deze periode geen boetes willen uitschrijven. Maar goed, Tet was dus erg geslaagd! Vanaf morgen herpakt Vietnam zich weer en begint het gewone leven weer.

Eergisteren zijn Neil (De schot) en Jazz gearriveerd (mensen die mij onderdak gaven in Haiphong). Het was weer super om hen te zien.... dus om iets terug te doen voor deze mensen hadden wij een welkomsfeestje met “onze” maten georganiseerd. We rekenden op een man of 10.... maar een paar uur later stonden er +-25 man in onze huiskamer/keuken. Gelukkig namen de meeste mensen eigen drank mee.... met als resultaat een feestje waar wederom de tuupkes (dit maal Akkerstraat 8) een puntje aan kunnen sabbelen. Ook hier is een paar keer “de knaller” voorbij gekomen. Helaas beschikken wij over iets minder legendarische figuren... Maar toch, super om hier met die Vietnamezen op deze muziek te dansen ;).

Wel.... dan nu toch wel een serieuzer stuk... En om niet alleen mooi weer te willen spelen.... ook dit maak ik helaas mee. Gisteren (4 feb) stond ik op. Het begon allemaal vrij normaal. Met een zacht gekookt eitje en een heerlijke baguette genoot ik van het zicht wat ik had (een kopje koffie op tafel die ik waarschijnlijk niet veel later zou nuttigen). Helaas kwam niet veel later Jazz met de mededeling dat Jazz en Neil uit elkaar zijn. Tja das een zuur begin van de dag en wat kun je meer doen dan troost bieden en gesprekken voeren. Na een tijdje kreeg ik telefoon van mijn plaatselijke maat en vertelde hij mij dat hij er doorheen zat (down). Niet veel later stapte ik op de motorbike om naar hem toe te gaan. Was uiteindelijk een prettig gesprek!!!! Daarna reed ik op mijn motor naar de bergen om even te chillen en reed pas rond de avondspits weer naar huis. Thuis aangekomen zat Neil in de woonkamer en wilde even wat drinken in een plaatselijke bar. Ook voor hem was het natuurlijk een heftige dag! Tja mensen en nu komt het...

Wat ik daar heb mee gemaakt is bijna onbeschrijfelijk. Toch probeer ik het te beschrijven ;). De bar (die ik al eerder heb beschreven), bestaat uit kleine tafeltjes en kinderstoeltjes (plastic) die de meeste misschien wel vanuit groep 1 kennen (ik ga er voor het gemak even vanuit dat iedereen ook in groep 1 heeft gezeten, of zelfs heeft afgemaakt). Deze tafeltjes staan op de stoep. Neil en ik zaten dus aan een klein tafeltje. Na ongeveer 20 minuten werden we opgeschrikt door lawaai. Twee mannen waren op de vlucht voor een grotere groep (bestaande uit +- 8 man, De acht van Da Nang). Een van deze mannen werd te pakken genomen en daar hevig in elkaar geschopt. Heel erg laf om dit met meerdere mensen te doen. De andere kerel stond ongeveer 4 meter van ons vandaan en pakte alles wat gooibaar was. Glas, stenen, flessen (richting de groep). Twee van de mensen uit de groep smeten ook dingen terug.... waardoor wij ook midden in het slagveld zaten. Wij moesten ook letterlijk vluchten. Op dat moment dacht ik nauwelijks na en sprongen wij richting een muurtje waar we veilig waren. Ondertussen werd de andere jongen nog steeds op brute laffe manier, te grazen genomen. De andere jongen die aan het gooien was werd opgejaagd en verdreven. Ik zelf zag het allemaal vrij goed gebeuren en was op dat moment erg bang (zoals iedereen, niemand was op straat te vinden).

Ik wil dan ook grote credits geven aan Neil die als eerste het initiatief nam om (na een paar seconde) naar het slachtoffer te lopen. Ik twijfelde geen moment en liep met hem mee. Ondertussen was de jongen Knock-Out en lag hij met een bebloed gezicht op de grond. Neil ging meteen naast de jongen zitten en probeerde hem op te lappen. Ondertussen kwam de groep weer (enkele meters van ons vandaan) met wederom weer een "maxima" aan agressiegehalte. Met glas, flessen en stenen in hun handen wilde ze opnieuw naar de jongen (die dus al knock out lag), samen met een ander vrouwtje heb ik misschien wel erger weten te voorkomen door letterlijk die gasten tegen te houden terwijl Neil nog steeds zich over het slachtoffer bekommerde. Gelukkig is Neil (ook +-185 m en ook geen lichtgewicht) vergeleken met de Vietnamezen.

Ondertussen dat wij daar stonden is het slachtoffer met behulp van 2 anderen afgevoerd (waarheen, ik heb geen flauw idee). Hoewel het erg heftig was hebben ze ons helemaal niets gedaan. Maar de agressie in hun ogen heeft me wel aan het denken gezet. Het is echt zo dat ik hier tijdens mijn reis, geen een enkel negatieve of agressieve reactie van welke Vietnamees dan ook heb gezien. Altijd lachen, aardig en behulpzaam!!! Maar goed. De andere jongen (die dus in het begin van alles gooide) was dus weggelopen. Ik wil absoluut niet het beeld schetsen dat hij zijn maat in de steek liet want dat was echt niet zo!!!! Maar die jongen was dus “te voet” verdwenen. De groep herpakte zich.... Ze verzamelden wederom weer stenen en verdeelden zich over 5 motoren.

Ik begrijp een paar woorden... maar het was vrij duidelijk dat ze deze (andere) jongen weer gingen zoeken. Erg heftig vooral dat deze kerels door gingen, terwijl het slachtoffer al helemaal knock-out was!!!!! Ik weet zelf niet wat de oorzaak was van deze mishandeling.... en ik weet ook niets van het vervolg. Wel weet ik dat dit iets is wat ik nog nooit eerder heb gezien en ik dit “incident” al helemaal niet onder het rijtje Vietnam zou plaatsen. Nadat de jongens vertrokken ging iedereen weer naar zijn tafeltje. Uiteraard waren Neil en ik erg geschrokken en spraken over het voorval en over “ons handelen”. Wat ons erg opviel, was dat enkele minuten later, iedereen weer heerlijk zat te eten/drinken, luid werd gelachen en verder ging alsof er niets was gebeurd. Tijdens een gesprek met wat andere bezoekers werd ons verteld, dat we goed hadden gehandeld tegen de Vietnam Maffia.... en dat “wij” ons nooit zorgen hoefden te maken in Vietnam aangezien zij ook de Internationale naam van Vietnam niet willen bederven. Toch weer de witte huid... die zelfs voor dit soort figuren, ooooo zo belangrijk is hier!!!!

Tja mensen. Zoals ik al zei... hoop ik dat dit een incident is want echt, echt alle mensen die ik hier ontmoet zijn zo vriendelijk!!!!!!! Sorry als ik misschien wat mensen aan het schrikken heb gemaakt maar zoals ik al zei, dit maak ik helaas ook mee.

Ondanks dat... gaat het verder goed met mij... is het gezellig... en ben ik bezig om weer wat nieuwe nummers te leren, aangezien ik over 3 dagen weer op het podium moet verschijnen ;). Dusssss geen zorgen ;)!!!!!

@ Familie. Natuurlijk heb ik Limburg erg hoog zitten!!!... Ik bedoel ik hou van Rowwen Heze, Gulpener bier en ook het dialect brengt vaak een glimlach op mijn gezicht :P :P hehe. Maar het meest houd ik natuurlijk van de mensen die daar wonen ;)!!!! (zo das wel even genoeg voor nu ;)

@ Sandrine... Super leuk maar ik ben ook blij met "één" reactie hoor ;).

@ Wieteke... Jah Nieuwjaar was super hier ;). Hoop dat het ook zo was in Bels ;).

@ Lisanne... Yep, jij kent het als geen ander!!! Gaan hier nu de hitte in (waar ik overigens een hekel aan heb). Hoe gaat het met de studie?

@ de Rest die ik nog niet heb genoemd.... Volgende keer!!!... Maar ook jullie bedankt ;).

Tjus, Adios en Haije he.... Of zoals er eigenlijk maar 1 echt woord is en die alles overbodig maakt.

Houdoe he!