Dankbaar, Dankbaarst, Dankbaarheid;)!!!
Door: Men
Blijf op de hoogte en volg Merijn
25 Juli 2014 | Vietnam, Da Nang
Na een “radiostilte” van +- 1 week (vietnamese tijd, westerse tijd ongeveer 3 maanden), komt er dan weer eindelijk een signaal uit Da Nang (ook mede door de hoge druk die “Tante” Peet heeft uitgeoefend. “Merijn als jij niets meer online zet, dan lees ik jouw verhalen ook niet meer”. Tja aan zo’n dreigementen moet ik helaas gehoor geven.
Waar was ik gebleven, Oh ja. Het ging goed met werk en het leven van Merijn kreeg hierdoor iets meer structuur. Klinkt btw vrij heftig al zeg ik het zelf om Merijn en Structuur in een zin te laten vallen. Enfin, de tijd ging in een noodvaart voorbij en na het vertrek van Don stond ZoWie voor de deur. Na een relaxed weekje en verschillende harten (onder andere van mijn bandleden ) wat sneller te laten bonzen kwamen we bij een van de hoogtepunten. Met mijn band “ge-rold maar in het diepe van Adelle” zingen in een van de koffie barretjes. Na dit nummer moest Zowie maken dat ze weg kwam want niet alleen bij de bandleden maar ook bij wat andere Vietnamese stroomde het bloed naar plaatsen waar het niet hoort te zijn (althans, niet op dat moment;).
Niet lang daarna volgde het afscheid en begon het “normale leventje weer”. Naast lesgeven en nog steeds volle bak muziek maken heb ik er ook een nieuwe hobby bij. “Zwemles” geven aan Winnies. Klinkt maf maar ik zou mijn geld er niet om in durven zetten wat sneller zinkt..... een steen of een Vietnamees. Je begrijpt dat ik mijn handen “vol” heb tijdens een zwemles in de zee (ja en hier hebben ze ook golven). Tis overigens een feit dat 95% hier niet kan zwemmen. Het is dan ook doodsoorzaak nummer 2 (nummer 1 “hoe kan het ook anders is motorfietsjes). Enfin, niet lang daarna kwamen Joost (Voor de vietnames Juice en Larissa op bezoek). Dit was snel te merken doordat het huis vaak werd opgeschrikt door termen zoals “tering bak, kut computer, potjandorrie, etc.etc.etc.). Maar het was echt super. Vooral de trekzak van Juice (die menigmale het strand heeft mogen zien) was een groot genot! Daarnaast kreeg Juice de smaak ook behoorlijk te pakken met Wodka MEN. Fles naar fles werd er met opa (Geang) piraat gemaakt. Hij heeft op deze manier menig Vietnamees een lesje geleerd wat fiedelen is. Niet dat het nodig was, maar in deze tijd kreeg hij ook nog eens versterking van de Heer Dekkers en Bhrek (de laatst genoemde naam valt overigens te verwaarlozen als het om “fiedelen” gaat). Maar ook samen met Pap en Ineken, wat een super tijd!!! Van bowlen, tot treinreis, van Hue tot Haian, en van Motorrijden in de bergen dat diep in de nacht in de wodkabar zitten en luisteren naar iets te overdreven verhalen waarin Simon het helaas niet meer “droog hield toen hij ons broers elkaar zag omhelzen”. Meer dan geweldig, deze tijd. Het was dan ook letterlijk erg pijnlijk toen het vertrek plaats moest vinden. Maar doeme... wat was het toch relaxed. Ik heb het vermoeden dat wij op korte termijn ook een nieuwe huisgenoot gaan krijgen in ons “studentenhuis” genaamd Dekkers. Er zijn al wat basisattributen aanwezig om een gezellige Janet avond te houden.... Maar dekkie... mocht je hier ff langs komen dan zeg ik de janet wordt officieel geopend (inclusief live muziek en wat al niet meer).
Na het jammere vertrek heb ik niet lang daarna mijn verjaardag gevierd. Vrienden, al mijn collega’s (3 centra), mijn 2 bandjes en nog wat vage henken zorgden ervoor dat er totaal 60 man op mijn party arriveerden. Deze mensen moesten (zoals het gebruikelijk is in Vietnam) ook gevoed en gedorst worden. Het was ook echt super met zoals altijd “live” muziek!!!!! Helaas wel een rekening binnengekregen van het desbetreffende restaurtant van 7.000.000 Dong. Das toch snel een slordige 250 euro. Maar alleeeee, ge wordt maar een keertje 24 he. Niet lang daarna kreeg ik het positieve nieuws dat ik op de internationele school van Da nang ben aangenomen als Wiskunde/Natuurkunde docent. Tja mensen, voor 40 uur per week voor tenminste 2 jaar heb ik daar een contract. Ik moet over twee weken beginnen en vind het super spannend. Dit is tegelijk wel wat ik wil!!! Zeker ook leuk voor in de toekomst om deze ervaring te hebben als er nog andere internationale scholen in andere landen worden aangedaan. Daarnaast (even een terugval maken) gaat het meer dan super met de band. Een week of 4 geleden zijn wij dan ook met een belangrijke dag live bij een show op de nationale tv geweest en hebben daar 15 minuten mogen speulen. Ik ben nog zoekende naar “het bewijs” materiaal maar dat zal snel volgen. Er zijn dan ook plannen om over twee maanden naar Saigon te gaan en zoals mijn “baas” (zanger van de band) het mooi kan zeggen, Saigon te veroveren!
Niet lang daarna ben ik (zoals de meesten wel wisten) richting Nederland gekomen om bij ons pap zijn afscheid te zijn. Uiteraard was dit voor hem een groot geheim. Iedereen wist het zowat, behalve hij. Het was dan ook geweldig om ons pa daarmee te verrassen. Laat Nederland dan nog eventjes winnen van Costa Rico, De tuupkes hun huis open zetten, en laat dan de hardgaanders maar komen. Dan heb je een geweldige avond, bedankt allemaal! Ps. Voor de mensen die ik niet heb kunnen zien, mijn gemeende excuses maar ik ben maar 1 weekje in Nederland geweest, had niet altijd de beschikking over vervoer, en moest hier en daar nog wat secretaresse werk doen. Maar ik zeg, hier staan de deuren ook open!!!!!!!!! En zoals de meesten weten, zou ik het super vet vinden als iedereen komende zomer wat tijd heeft om naar Vietnam te komen voor een speciaal momentje. Meer info volgt nog ;).
Enfin. Het afscheid en alles wat er bij kwam kijken was onvergetelijk! Ook hele leuke reacties gekregen van mijn “oud” docenten. Ja Merijn, vroeger was je al een "heftige" en ....... dat ben je nu nog steeds . Yo bedankt . Niet veel later de auto gepakt en via Nijmegen (tja sorry Ingmar maar ik heb tenminste je kamer mogen bewonderen, of jah eh laten we het kamer noemen) naar venlo gereden. Ach, wat heb ik dat gemist. Bij ome Leo/Leike aangekomen, zonder vragen een fles brand in je hand gedrukt krijgen, een doos sigaren die voor je neus open gaat, wat verhalen vertellen (met een wat seksistische ondertoon), Alie die voor goed eten had gezorgd en dan op de achtergrond genieten van Rammstein! Tja, wat wil een mens nog meer ;). Ook de andere familie leden bedankt(kan ze helaas niet allemaal benoemen want heb met mezelf afgesproken dat ik twee kantjes max doe. Anders krijg je zo’n drammerig typisch reisverhaal van en toen dee ik dit en toen ging ik hiernaar toe en dat was leuk en toen dit).
De volgende dag ging ik naar Frankrijk :P ;). Met de oude HY Tuupkes Camper en Nieks Bus hebben we weer menig Frans kupke op hol laten slaan. Voor mij het persoonlijke hoogtepunt was de Arena in Metz waar we op 14 juli Savonds een kroeg in zijn gegaan waar de mensen zo enthousiast werden dat zelfs de pimpeltuupkes even moesten knippen of het wel werkelijkheid was. Niet veel later stonden er dan ook een 7 tal heerlijke halve liters van de toko voor ons op een rijdje want na blokje 1 (totaal 2 nummers) hebben we dan ook wel wat verdiend, is het niet? Een ander speciaal momentje was het bezoek aan de familie Belemans. Het begin liep wat stroef aangezien Tante peet met een knuppel klaar stond om verhaal te halen waarom er zo weinig verhalen online kwamen, maar na een goede uitleg was het helemaal van oudsher gevolgd door een lekker etentje. Met een brok in de keel weer afscheid moeten nemen. Niet veel later (de volgende dag)stonden de tuupkes vroeg op (13:00) om wederom weer de Tour La France aan te doen. Totaal uitgedost stonden we ze dan ook op te wachten met een geweld aan muziek. Maar net op het moment a la supreme komt er verdorie wat vocht uit de lucht en niet zo’n beetje ook niet. Wij speulen!!!! Het mocht niet baten... Net op dat moment was het signaal zo slecht waardoor de tuupkes niet op de tv zijn gekomen. Maar goed, het interview van vorige jaar op de Noorse TV zat nog steeds vers in ons kupke dus van een tegenslag was geen sprake. Na dit succes was het aan mij om de trein vanuit dat dorpje naar Marseille te pakken om een vlucht naar Rome te hebben, van Rome naar Parijs, van Parijs naar Hanoi en van Hanoi naar Da Nang. Uitgezwaaid door de tuupkes realizeerde ik me dat het er nu al weer op zat. Met een ontzettend groot dankbaarheids gevoel naar iedereen toe, heel wat brokken (opnieuw in mijn keel) kwam ik aan in Marseille waar ik twee dagen later Winny zou ontmoeten in Hanoi. Het gemis van 2,5 week werd door ons beiden dubbel en dwars ingehaald. Als een klef stelletje zaten we dan ook hier en daar (vage zin, maar oke). Nee, de band was hier in vietnam 1, maten en werk belangrijk super belangrijk..... maar verdorie nu weet ik pas echt wat op nummer 1 staat!
Allee allemaal!
@ tuupkes. 1 woord. Dankbaarheid!
@ Hoeks en Karin. Bedankt voor het mooie cadeau.
@ Bas en Letty. Te gaaf dat ik jullie volgende weer zie en dat ik jullie mag verwerlkomen in da nang. Wij zijn er klaar voor!
@ Juice. Super dat je naar Russia kan en dat het bloedonderzoek goed was! Tot in september. Opa kan al niet wachten.
@ Ingmar, Hoop dat je veel dat t-shirt draagt! We Skypen !!
@ Hendrix, Lewa, Ron, Niek Toffe super vakantie.
@ Trouwe lezer, Jackeline & San. Ik ben waarschijnlijk met kerst weer in Nederland. Dan maar een pintje/wijntje doen?
@ Ingrid. Hoe is het op je werk?
@ Familie Danke!
@ Pap. Niet te veel doen he . Geniet met 200% van je pensioen. Je hebt het verdiend en hopelijk tot eind september in Da Nang.
@ Volgende keer weer meer persoonlijke berichtjes .
Waar was ik gebleven, Oh ja. Het ging goed met werk en het leven van Merijn kreeg hierdoor iets meer structuur. Klinkt btw vrij heftig al zeg ik het zelf om Merijn en Structuur in een zin te laten vallen. Enfin, de tijd ging in een noodvaart voorbij en na het vertrek van Don stond ZoWie voor de deur. Na een relaxed weekje en verschillende harten (onder andere van mijn bandleden ) wat sneller te laten bonzen kwamen we bij een van de hoogtepunten. Met mijn band “ge-rold maar in het diepe van Adelle” zingen in een van de koffie barretjes. Na dit nummer moest Zowie maken dat ze weg kwam want niet alleen bij de bandleden maar ook bij wat andere Vietnamese stroomde het bloed naar plaatsen waar het niet hoort te zijn (althans, niet op dat moment;).
Niet lang daarna volgde het afscheid en begon het “normale leventje weer”. Naast lesgeven en nog steeds volle bak muziek maken heb ik er ook een nieuwe hobby bij. “Zwemles” geven aan Winnies. Klinkt maf maar ik zou mijn geld er niet om in durven zetten wat sneller zinkt..... een steen of een Vietnamees. Je begrijpt dat ik mijn handen “vol” heb tijdens een zwemles in de zee (ja en hier hebben ze ook golven). Tis overigens een feit dat 95% hier niet kan zwemmen. Het is dan ook doodsoorzaak nummer 2 (nummer 1 “hoe kan het ook anders is motorfietsjes). Enfin, niet lang daarna kwamen Joost (Voor de vietnames Juice en Larissa op bezoek). Dit was snel te merken doordat het huis vaak werd opgeschrikt door termen zoals “tering bak, kut computer, potjandorrie, etc.etc.etc.). Maar het was echt super. Vooral de trekzak van Juice (die menigmale het strand heeft mogen zien) was een groot genot! Daarnaast kreeg Juice de smaak ook behoorlijk te pakken met Wodka MEN. Fles naar fles werd er met opa (Geang) piraat gemaakt. Hij heeft op deze manier menig Vietnamees een lesje geleerd wat fiedelen is. Niet dat het nodig was, maar in deze tijd kreeg hij ook nog eens versterking van de Heer Dekkers en Bhrek (de laatst genoemde naam valt overigens te verwaarlozen als het om “fiedelen” gaat). Maar ook samen met Pap en Ineken, wat een super tijd!!! Van bowlen, tot treinreis, van Hue tot Haian, en van Motorrijden in de bergen dat diep in de nacht in de wodkabar zitten en luisteren naar iets te overdreven verhalen waarin Simon het helaas niet meer “droog hield toen hij ons broers elkaar zag omhelzen”. Meer dan geweldig, deze tijd. Het was dan ook letterlijk erg pijnlijk toen het vertrek plaats moest vinden. Maar doeme... wat was het toch relaxed. Ik heb het vermoeden dat wij op korte termijn ook een nieuwe huisgenoot gaan krijgen in ons “studentenhuis” genaamd Dekkers. Er zijn al wat basisattributen aanwezig om een gezellige Janet avond te houden.... Maar dekkie... mocht je hier ff langs komen dan zeg ik de janet wordt officieel geopend (inclusief live muziek en wat al niet meer).
Na het jammere vertrek heb ik niet lang daarna mijn verjaardag gevierd. Vrienden, al mijn collega’s (3 centra), mijn 2 bandjes en nog wat vage henken zorgden ervoor dat er totaal 60 man op mijn party arriveerden. Deze mensen moesten (zoals het gebruikelijk is in Vietnam) ook gevoed en gedorst worden. Het was ook echt super met zoals altijd “live” muziek!!!!! Helaas wel een rekening binnengekregen van het desbetreffende restaurtant van 7.000.000 Dong. Das toch snel een slordige 250 euro. Maar alleeeee, ge wordt maar een keertje 24 he. Niet lang daarna kreeg ik het positieve nieuws dat ik op de internationele school van Da nang ben aangenomen als Wiskunde/Natuurkunde docent. Tja mensen, voor 40 uur per week voor tenminste 2 jaar heb ik daar een contract. Ik moet over twee weken beginnen en vind het super spannend. Dit is tegelijk wel wat ik wil!!! Zeker ook leuk voor in de toekomst om deze ervaring te hebben als er nog andere internationale scholen in andere landen worden aangedaan. Daarnaast (even een terugval maken) gaat het meer dan super met de band. Een week of 4 geleden zijn wij dan ook met een belangrijke dag live bij een show op de nationale tv geweest en hebben daar 15 minuten mogen speulen. Ik ben nog zoekende naar “het bewijs” materiaal maar dat zal snel volgen. Er zijn dan ook plannen om over twee maanden naar Saigon te gaan en zoals mijn “baas” (zanger van de band) het mooi kan zeggen, Saigon te veroveren!
Niet lang daarna ben ik (zoals de meesten wel wisten) richting Nederland gekomen om bij ons pap zijn afscheid te zijn. Uiteraard was dit voor hem een groot geheim. Iedereen wist het zowat, behalve hij. Het was dan ook geweldig om ons pa daarmee te verrassen. Laat Nederland dan nog eventjes winnen van Costa Rico, De tuupkes hun huis open zetten, en laat dan de hardgaanders maar komen. Dan heb je een geweldige avond, bedankt allemaal! Ps. Voor de mensen die ik niet heb kunnen zien, mijn gemeende excuses maar ik ben maar 1 weekje in Nederland geweest, had niet altijd de beschikking over vervoer, en moest hier en daar nog wat secretaresse werk doen. Maar ik zeg, hier staan de deuren ook open!!!!!!!!! En zoals de meesten weten, zou ik het super vet vinden als iedereen komende zomer wat tijd heeft om naar Vietnam te komen voor een speciaal momentje. Meer info volgt nog ;).
Enfin. Het afscheid en alles wat er bij kwam kijken was onvergetelijk! Ook hele leuke reacties gekregen van mijn “oud” docenten. Ja Merijn, vroeger was je al een "heftige" en ....... dat ben je nu nog steeds . Yo bedankt . Niet veel later de auto gepakt en via Nijmegen (tja sorry Ingmar maar ik heb tenminste je kamer mogen bewonderen, of jah eh laten we het kamer noemen) naar venlo gereden. Ach, wat heb ik dat gemist. Bij ome Leo/Leike aangekomen, zonder vragen een fles brand in je hand gedrukt krijgen, een doos sigaren die voor je neus open gaat, wat verhalen vertellen (met een wat seksistische ondertoon), Alie die voor goed eten had gezorgd en dan op de achtergrond genieten van Rammstein! Tja, wat wil een mens nog meer ;). Ook de andere familie leden bedankt(kan ze helaas niet allemaal benoemen want heb met mezelf afgesproken dat ik twee kantjes max doe. Anders krijg je zo’n drammerig typisch reisverhaal van en toen dee ik dit en toen ging ik hiernaar toe en dat was leuk en toen dit).
De volgende dag ging ik naar Frankrijk :P ;). Met de oude HY Tuupkes Camper en Nieks Bus hebben we weer menig Frans kupke op hol laten slaan. Voor mij het persoonlijke hoogtepunt was de Arena in Metz waar we op 14 juli Savonds een kroeg in zijn gegaan waar de mensen zo enthousiast werden dat zelfs de pimpeltuupkes even moesten knippen of het wel werkelijkheid was. Niet veel later stonden er dan ook een 7 tal heerlijke halve liters van de toko voor ons op een rijdje want na blokje 1 (totaal 2 nummers) hebben we dan ook wel wat verdiend, is het niet? Een ander speciaal momentje was het bezoek aan de familie Belemans. Het begin liep wat stroef aangezien Tante peet met een knuppel klaar stond om verhaal te halen waarom er zo weinig verhalen online kwamen, maar na een goede uitleg was het helemaal van oudsher gevolgd door een lekker etentje. Met een brok in de keel weer afscheid moeten nemen. Niet veel later (de volgende dag)stonden de tuupkes vroeg op (13:00) om wederom weer de Tour La France aan te doen. Totaal uitgedost stonden we ze dan ook op te wachten met een geweld aan muziek. Maar net op het moment a la supreme komt er verdorie wat vocht uit de lucht en niet zo’n beetje ook niet. Wij speulen!!!! Het mocht niet baten... Net op dat moment was het signaal zo slecht waardoor de tuupkes niet op de tv zijn gekomen. Maar goed, het interview van vorige jaar op de Noorse TV zat nog steeds vers in ons kupke dus van een tegenslag was geen sprake. Na dit succes was het aan mij om de trein vanuit dat dorpje naar Marseille te pakken om een vlucht naar Rome te hebben, van Rome naar Parijs, van Parijs naar Hanoi en van Hanoi naar Da Nang. Uitgezwaaid door de tuupkes realizeerde ik me dat het er nu al weer op zat. Met een ontzettend groot dankbaarheids gevoel naar iedereen toe, heel wat brokken (opnieuw in mijn keel) kwam ik aan in Marseille waar ik twee dagen later Winny zou ontmoeten in Hanoi. Het gemis van 2,5 week werd door ons beiden dubbel en dwars ingehaald. Als een klef stelletje zaten we dan ook hier en daar (vage zin, maar oke). Nee, de band was hier in vietnam 1, maten en werk belangrijk super belangrijk..... maar verdorie nu weet ik pas echt wat op nummer 1 staat!
Allee allemaal!
@ tuupkes. 1 woord. Dankbaarheid!
@ Hoeks en Karin. Bedankt voor het mooie cadeau.
@ Bas en Letty. Te gaaf dat ik jullie volgende weer zie en dat ik jullie mag verwerlkomen in da nang. Wij zijn er klaar voor!
@ Juice. Super dat je naar Russia kan en dat het bloedonderzoek goed was! Tot in september. Opa kan al niet wachten.
@ Ingmar, Hoop dat je veel dat t-shirt draagt! We Skypen !!
@ Hendrix, Lewa, Ron, Niek Toffe super vakantie.
@ Trouwe lezer, Jackeline & San. Ik ben waarschijnlijk met kerst weer in Nederland. Dan maar een pintje/wijntje doen?
@ Ingrid. Hoe is het op je werk?
@ Familie Danke!
@ Pap. Niet te veel doen he . Geniet met 200% van je pensioen. Je hebt het verdiend en hopelijk tot eind september in Da Nang.
@ Volgende keer weer meer persoonlijke berichtjes .
-
25 Juli 2014 - 20:44
Ton Cornelissen:
Hoi jonge,
Wat een geweldig verhaal weer echt genieten. Wat ik zo heerlijk vind is dat jij zo geniet van alles en iedereen die jij op je pad tegen komt.
Nu zijn het natuurlijk ook allemaal geweldige personen maar dat moet je wel verdienen.
Het was heerlijk om jou weer te zien. Merijn, pas goed op jezelf en doe Winny de groeten van Tom en mij. Blijf ons a.u.b. op de hoogte houden.
Heel veel liefs,
Ton -
26 Juli 2014 - 10:50
Jacqueline:
Hola de espagne ofwel hadie merijn!
Wat n vet verhaal. Ik was al bang dat de contacten alleen nog maar via app zouden gaan (dus tante Peet blijf vooral dreigen) en ik n TE korte versie van jou leven daar op zou moeten lezen. Niet dat IK nu zo belangrijk ben, maar jongen ik hou je in de gaten. Beloofd is beloofd. ;-)
Proficiat met je officiële benoeming. Je kunt het!!!
Je vaders verbazing zal wel GROOTS geweest zijn. Hoop dat t een mooi afscheid was van n lange carrière.
Zo zo in eersel met de kermis nog wel. Jammer dat ik al n afspraak had anders had ik dat wijntje graag met je gedronken. Of 2-3-4.
Weer sur le pont geweest en verder in france met je maten. Geweldig!! Viva la France
Wij zij nu in spanje Jajajaj school vakantie he. :-) Heerlijk hoor ff batterij opladen voor het volgende school jaar.
Lachen ook dat je zwemmen geeft, zal n hele bevalling zijn voor sommigen daar denk ik zo.
Nu Home sweet home bij je meisje, das toch heerlijk. Enjoy jongen!
Oja! Wa fotokus is ok wel schon op dees site
Houdoe he. En, we hebben n date rond kerst! Pintje wijntje dat komt goed.
Jacqueline -
28 Juli 2014 - 19:13
Webmaster :):
Ton en Jack alvast bedankt :). Jullie zijn snelle lezers.
Hierbij ook op aanvraag wat fotokus erbij gegooid :).
Nogmaals, heel leuk jullie reactie en tot de volgende STORY :). -
29 Juli 2014 - 14:51
Letty En Bas:
Wij zijn er klaar voor..... Tot morgen Merijn!! -
29 Juli 2014 - 16:22
Jos:
Hey merijnke!
Wat klinkt dat allemaal super zeg!
Gefeliciteerd met je baan! Merijn en structuur in één zin moet ik inderdaad nog een beetje aan wennen, maar ik vertrouw erop dat je niet compleet gestructureerd bent geworden ;)
Geniet van al je avonturen daar! Van je band en helemaal van je volgens mij erg leuke vriendinnetje Winny!
Ik zou graag langskomen, maar dan moet ik nog steeds eerst de loterij winnen.
Dus voorlopig nog gewoon de groetjes uit Nederland!
Liefs jos -
29 Juli 2014 - 19:16
Guus Belemans:
Hey Merijn,
Weer een super verhaal...maarja meeste had ik al persoonlijk van je gehoord in frankrijk...was echt super dat we elkaar daar getroffen hebben...was echt gezellig.... Ik wens je weer super veel plezier daar.
Groeten Guus -
02 Augustus 2014 - 15:37
Sandrine:
Jaaaaa Merijn,
Die date met kerst houden we er zeker in! En zoals ons mam al zegt, da wordt er nie inne, maar 2,3 of 4! :P
Super fijn om te horen dat je het zo naar je zin hebt gehad hier in Nederland, Frankrijk en ondertussen wee in Da Nang. Ik begin wel heel benieuwd te worden naar die dame hoor!
We houden contact!
x -
02 Augustus 2014 - 15:39
Sandrine:
Die foto's zijn trouwens echt geniaal!! Die kloppen precies bij je verhaal! :D -
27 Augustus 2014 - 18:32
Tante Peet:
Ha die lieve Merijn.
EINDELIJK....... DAAR ISSE DAN!!!!!
Ik ben blij dat je jouw mailtje naar mijn e-mailadres stuurde want ik was al bang dat de Webmaster me eruit geknikkerd had!! Dus maar even in de gaten houden of ik je volgende verslag wél vanzelf weer krijg.
Want dat volgende verslag..... dat komt er, hè jongen???? Anders kom ik, hoogstpersoonlijk, naar je toe!!! ZUCHT... durfde ik dat maar. Dan zat ik nu al in het vliegtuig!!
Maar jammer genoeg ben ik net zo'n schijtlaars als je mam. Die zag dat ook niet zitten. Die zou het ook alléén met je verhalen hebben moeten doen. Maar wat zou ze genoten hebben!!!
Net als ik... ik vind het iedere keer weer leuk om te "horen" wat je weer beleefd hebt!! Want dat het er niet saai is... dàt lees ik uit je verslag.
En dan ook nog een baan!! Proficiat, hè jong. Het is te gek!!!
Ennnnnnn..... je was in Frankrijk geweest????? Wat ben je toch een bofkont. En dan ook nog bij zo'n gezellige mensen op bezoek. Het komt je ook allemaal aanwaaien, hè jongen???
Weet je trouwens nog die vogel??? Daar hebben we een hele leuke foto van. We hebben trouwens van de héle middag/avond énige foto's. Kom ze maar eens bekijken als je, samen met Winnie, bij ons op de koffie in Tegelen komt. Dat zou ik wel willen!!! Dat zou te gek zijn... EN... dan sta ik natuurlijk weer met tranen in mijn ogen als je dan weer weggaat.
Net als in la douce France!! (maar dat heb ik er wel voor over, hoor.)
Nou lieve jongen... ik ga weer eens wat doen. Jaja... jij bent echt niet de enige die werkt, hoor.
Dag lieve Merijn, tot héééél gauw!!!! Dikke kus voor jou én voor Wnnie.
EN BLIJVEN SCHRIJVEN, HOOR!!!!! IK WEET JE TE VINDEN. Hihihi. -
27 Augustus 2014 - 19:34
Jacqueline:
Ha die Merijn,
Da hedde gij goed gedoan hurre die fotokus ;-)
X -
08 September 2014 - 11:23
Letty:
Waar blijft dat nieuwe verhaal eigenlijk Merijn?? ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
