Oproep! - Reisverslag uit Da Nang, Vietnam van Merijn Mattheijssen - WaarBenJij.nu Oproep! - Reisverslag uit Da Nang, Vietnam van Merijn Mattheijssen - WaarBenJij.nu

Oproep!

Door: Nog steeds dezelfde dude.

Blijf op de hoogte en volg Merijn

21 September 2014 | Vietnam, Da Nang

Beste Allemaal

Soms, heel soms, zo mee en dan en dan weer ff niet, heb ik het wel eens een bietje gehad mee de Vietnamse producten hier. Tis soms dat ik denk…. Hela, waar gaat dit naar toe. Ik zal mijn standpunt kracht proberen bij te zetten aan de hand van 3 gebeurtenissen deze week.

- Ik ga naar de winkel toe, koop daar een splinter nieuwe lamp (in verpakking en wel), ga naar huis toe, duw die unit in het stopcontact, geen licht. Ik terug naar de winkel toe en mijn verhaal uitgelegd aan chefke. Krijg ik een nieuwe bureaulamp mee, stop hem in het stopcontact, flikkert de lamp aan en uit (3 seconde aan, 1 seconde uit). Tja… heb dat ding het raam uit gebonjourd, kom nauw.
- Een tijdje geleden was internet heel erg traag in Vietnam. Dat kwam doordat een of andere Jochem, kabel had gejat bij het grensgebied met china (beetje vergelijkbaar met koperdiefstal). Dus heel vietnam hierdoor heeeeeel traag internet. Aangezien dit niet de eerste keer was dat er kabel was gejat, besloot Vietnam een nieuwe kabel te leggen door de zee. Prima idee zou je zeggen! Maar het is dan wel weer typisch Vietnamees dat die nieuwe kabel niet waterproof is en na wel geteld 8 dagen kapot is, met als resultaat, wederom heeeeeeeeel langaaaam internet.
- Ik ga afgelopen week naar de winkel om een nieuw schaakbord te kopen voor de Janet (ja ja, u hoort het goed). Koop ik een splinternieuw schaakboord,open het, zitten er maar 3 lopers in (1 te weinig)….. maar er zaten wel 5 paarden in (dat dan weer wel). Dan denk ik zucht.
Als ik dit verhaal dan uitleg aan mijn Vietnamese maten krijg ik als reactie, dan gebruik je toch 1 paard als 1 loper. Dan denk ik JA!!!! Het leven kan soms zo simpel zijn. Dus sindsdien spelen wij hier Chess met 5 paarden  onder het genot van getapt bier (400.000 Dong 12 euro  voor een 50 liter vat).

Verder gaat het erg goed en is het leven hier super! Bas en Letty hebben Winny en ik een aantal weken geleden mogen verwelkomen. Naast menige vietnamese tentjes (de wodka bar ;), hebben we ook wat cultuur gesnoven (ook dingen die ik nog niet eerder had gezien). Was echt super!!! Enkele citaten die de heer Mattheijssen heeft uitgesproken zijn…..
- Super super vriendelijke mensen hier
- Mooiste strand wat ik ooit heb gezien
- Het eten is super…
- Op de Mattheijssens , maar eerst ff de wereld redden! Wat een clip zeg….
Ik zou zeggen Bas en Letty, volgend jaar weer ;).

Verder heb ik er de eerste twee maanden erop zitten op de Internationale school en ben ik dus door de proefperiode heen. Voor komende twee jaar ben ik dus Wiskunde en Natuurkunde docent. Dagelijks steek ik behoorlijk ook wat op van mijn eigen Engelse lessen, en luister ik met volle aandacht naar deze docent. Daarnaast word ik vaak gevraagd om pedagogisch gerelateerde adviezen te geven. Meestal zeg ik, “gift um unnu draai om zun ur”. Meestal werkt da wel en zijn mijn collegas mee erg dankbaar voor dit advies. Ja, je hoort het, ze kijken nie zo nauw hier (of wel?). Ik voel me dan ook op deze school als een vis in werm water.

Daarnaast is de eerste fundering gelegd voor het openen van een eigen praktijk. Zo zijn er een x aantal tests (waaronder de WISC) besteld uit Amerika, zijn de eerste contacten gelegd betreft regelgeving, etc. Op dit moment ben ik duchtig opzoek naar een vrouwke wat de Engelse en Vietnamese taal machtig is en daarnaast ook iets af weet van psychologie of op zijn minst kan uitspreken. Ik hou u op de hoogte van de ontwikkelingen.

Verder volgt Winnie op dit moment een PHP “course”, zodat zij hopelijk in de toekomst iets kan gaan doen met programmering/websites. Erg tof, vooral met het oog op de toekomst dat zij dan overal kan werken waar ze wil (Nederland, of andere delen in de wereld ;). Ondanks haar minimale educatie, een zeer slimme meid, die deze kennis naar binnen krijgt, alsof het een lekker koud pintje is.

Verder heb ik nog een ander doel kunnen realiseren. In verhaal 1 (alweer verdorie 1 jaar geleden) sprak ik over vrijwilligers werk doen in Vietnam. Na kennis gemaakt te hebben met de Vietnamese manier van vrijwilligers werk, was ik er met de staart tussen de benen (nee, niet mun unit, Yvonne), tussen uit geknepen….. MAAAAAAAR….. Hier in Danang ben ik in contact gekomen met een weeshuis en hoefde ik geen seconde na te denken om mij daarvoor in te zetten. Sindsdien geef ik daar twee lessen per week Engels. Het is echt super…. Het is niet zo dat deze weeskinderen super zielig zijn of zo. Ze worden goed verzorgd (door een vrouwtje (noemen ze Mama) die 10 kinderen verzorgd), en maken veel lol. Bij het binnenkomen zie je een muur vol blije trouwfoto’s van mensen die daar als weeskind zijn opgegroeid. Dus dikke bonuspunten voor Vietnam in dit opzicht. Mijn klas bestaat uit 20 leerlingen van 16 tot 18 jaar, gedragen zich prima. Dus ben ik daar ook met een glimlach te vinden. Mochten er mensen zijn die een donatie / materialen over hebben (scholen)…. Het is meer dan welkom, en natuurlijk mijn garantie dat het goed terecht komt. Niet om mezelf een klopje te geven, maar zo mee en dan neem ik wat snoepgoed mee, kopieer ik schoolboeken, en wil ik ze binnenkort een keer meenemen naar het strand voor een bbq en wil ik daar muziek maken met mijn band. De dankbaarheid in hun ogen zeggen meer dan 1000 woorden.

Tenslotte de band….. Tis een drug dames en heren. Tis een regelrechte drug! We hebben nog steeds +-3 optredens per week (soms 2, soms 4)…. Maar de podia worden groter en treden ook steeds vaker op in andere steden. De afgelopen 5x voor een publiek van 1500 man gestaan en helemaal gek gespeeld. Tijdens een van de optredens begon het knetterhard te regenen en werd opgeroepen dat alles werd stilgelegd, maar in de storm bleven wij als een rots in de branding staan!!!! En met ons nog 500 doorgeslagen mensen. Man, Man, Man krijg nog steeds kippenvel als ik terug denk hoe wij daar stonden….. Ja dat is wat anders dan je weken voorbereiden op een optreden en op het moment dat je moet spelen wat langer wachten tot er in plaats van 20 man, 25 man aanwezig zijn. Heerlijk gewoon. Na een van die optredens (ik weet dat het wat overmoedig en misschien wel ongeloofwaardig klinkt), stond er letterlijk een rij te wachten op ons om handtekeningen te vragen. Met watervaste stift heb ik een paar portomenees moeten tekenen. Dus er lopen nu een paar Harry’s rond met een handtekening van mij. De mensen die mij een bietje kennen weten dat ik eigenlijk helemaal geen handtekening heb en altijd maar wat doe …….. maar voor de kick wel gaaf om zo’n krabbeltje te zetten.

Ik denk dat het dat wel was voor nu dan zo,……. Als laatste, mochten mensen getuigen willen zijn van een heftig feest volgend jaar in Vietnam, komt goed ;).

Alleeee, Hanga Plya, Adios And last and also at least,

Houdoe he.

@ Ton, alweer een tijdje geleden, maar Nederland was idd geweldig. Hierbij het nieuwe verhaal. Bedankt voor je enthousiasme!
@ Jack, als trouwe lezeres, het wordt waarschijnlijk mee de kerstvakantie dat het plechtige moment moet plaatsvinden, een wijntje pakken.
@ Joske, voor jou meis hetzelfde. Als wij in Nederland zijn doen we er eentje.
@ San, wanneer ga jij weer reizen. De deuren staan hier open.
@ Guus, Frankrijk was tof. Hoe gaat tie daar
@ Letty, heei isse dan heei isse dan
@ Michiel en Yvonne, hoe staat het met het huis?
@ Niek, ik heb u gezien op het Mattheijssen feest hoor, samen met nog een paar andere heftige figuren.
@ Webmaster, hou je er aub buiten!
@ De rest, tot volgende keer.




  • 21 September 2014 - 14:42

    Webmaster:

    Laatste waarschuwing!

  • 22 September 2014 - 08:38

    Yvonne:

    Ha Merijn en Winny!
    Wat een activiteiten allemaal! Hoeveel dagen/uren zitten er in een vietnamese week?
    Jullie zijn iig van de straat zo te horen! Dat is een goeie zaak :)

    Ga zo door!
    groetjes Yvonne

  • 24 September 2014 - 18:45

    Letty:

    Eindelijk Merijntje!! Tof verhaal, weer!!
    Ik was dat stomme nummer bijna vergeten.... Helaas ;-) dan maar eerst de wereld redden!! Op Mattheijssen!!
    Togaatje jullie goed, heel veel groetjes aan Winnie!! X

  • 24 September 2014 - 18:46

    Letty.... Poging. 2:

    Tgaat jullie goed.... Verrekte iPad!

  • 26 September 2014 - 15:17

    Sandrine:

    Hey Merijn,

    Vet verhaal weer! Echt op zn Merijns! Ik weet nog niet wanneer ik vertrek en waar precies heen, maar mijn plan is nu om in April de rugzak weer op te doen en oostelijk te gaan. Dus wie weet zien we elkaar op een heel ander continent! ;) Tot die tijd wil ik sowieso wél op de hoogte blijven van al die spannende avonturen hoor!

    x Sandrine

  • 28 September 2014 - 12:10

    Merel:

    Leuk verhaal! relaxt dat je door je proeftijd heen bent. Vraag me alleen net als Yvonne wel af hoeveel uren een vietnamese week heeft ;) Of slapen jullie gewoon niet haha. Nouja, veel plezier nog maar zo te lezen komt dat wel goed!

  • 04 Oktober 2014 - 23:13

    Jacqueline:

    Hadie merijn en winny,

    Jee man wat n verhaald weer! Gelukkig liep er niemand toen bij die lamp naar buiten flikkerde. Leuke woord spelling. ¦-)
    Natuurlijk vet dat jij nog langer daar mag werken! Ik gun t je hoor! Alhoewel n slap Gezeeeeever gesprekje hier heel aangenaam kan zijn. Of n serieus gesprek.;-)
    Kun die mensen daar ff duidelijk maken hoe je omgaat met consumenten. Nu je wat langer blijft. Hahaha

    Je schrijf heerlijk. Tis net of ik n boek lees. Mooi man. Ik zijn al uit naar t volgende verhaal-app-skypefoontje.

    Hopelijk tot in december. Kijk er naar uit om winny te ontmoeten. Tijdens ons wijntje met bier!
    I will be watching you.

    Knuffel Jacqueline

    Psje. Ik mis tante peets reactie



  • 05 Oktober 2014 - 14:36

    Tanta Peet:

    Ha die lieve Merijn en Winnie. (en Jacqueline, ha ha ha)
    Maar goed jong, dat je me net je mailtje stuurde want ik had er wéér niets van gehoord!!! Ik denk dat ik eens, met een knokploeg, richting Webmaster moet gaan...
    Volgens mij heeft die me eruit geknikkerd!!
    Wat weer heerlijk om iets van jullie te horen/lezen. Zo blijven we volledig op de hoogte van je reilen en zeilen. En dat je het daar fijn hebt, blijkt wel uit je enthousiaste verhaal.
    Ik las trouwens dat je zélf ook nog Engelse les hebt... dat wist ik niet!!
    Ken je die trouwens van die man uit Lommel?
    Die kwam net van de Engelse les, staat-ie bij de bushalte in de rij. Zegt een aardige medepassagier: "Spring is in the air..." Vraagt die uit Lommel: "Why should I ??"
    Wat fijn trouwens dat Winnie ook aan de studie is. Vooral dat ene woordje..... ~ze kan ook vanuit Nederland werken~, sprak mij wel heel erg aan!!!!! Dus jong, zit haar maar flink achter de vodden...
    Op het feest bij jullie thuis was het knots~gezellig. Maar: we hebben je wel gemist, hoor. Gelukkig zag ik je op de laptop maar dat ging niet helemaal goed, hè?? Wij wel 100 x: "Hallo Merijn", zeggen!!
    Nou lieve jongen... een hele dikke kus voor jou en voor Winnie.
    En heel veel liefs van mij.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Vietnam, Da Nang

Hanoi

Beste Mensen
Voordat ik met mijn verhaal begin wil ik jullie allen bedanken voor de lieve sms’jes, mailtje, knuffels en wat al niet meer. Erg bedankt daarvoor!!!

Ik zal proberen kort en bondig te zijn. De reis was super. Weggebracht door Joost en in een vliegtuig gezeten die voor 60% gevuld was. Werden erg verwend. Met ruim 3 uur vertraging kwam ik aan in Hanoi. Na alle controles te hebben gehad stond er een klein ventje te wachten met mijn naam erop. Verrast als ik was (had maar half door gegeven dat ik naar Hanoi zou komen, zonder gegevens en met die vertraging) liep ik naar hem toe. In heeeeel slecht en gebrekkig Engels kwam ik er achter dat dit manneke 26 jaar was. Heel veel meer informatie kreeg ik niet binnen. Ik kon hem gewoon echt niet verstaan. Dus tijdens de busreis maar veel geglimlacht en vaak “ja” geknikt met mijn hoofd.

Ondertussen was ik met mijn gedachte aan het afdwalen over mijn nieuwe werk voor een Non-Profit Organisation...... Tussen de rijstvelden..... in een klein huisje bij een bos..... waar ik 5 uur per dag zou moeten onderwijzen om 3 maaltijden te krijgen. Op zeer brute maar vakkundige Vietnamese wijze, werd mijn romantische droom door de spreekwoordelijke “Jochem” aan gort geslagen. Uitgestapt met dat ventje stond ik voor een mega flat afstammend uit de Sovjet tijd. Bam en daar ging mijn droom. De binnenkant was niet veel meer soeps dan de buitenkant. Op verdieping 9 kwam ik aan in het “Volunteers House” waarbij het me niet veel moeite kostte om me binnen enkele second een Pool te voelen. Samen met 8 andere zou ik hier komende tijd wonen. Ik ben niet echt heel erg gesteld op privacy.... Maar zoets... Nee dat had ik me niet echt voorgesteld. Ik was ondertussen erg moe en viel direct in slaap op de bank. Weet niet of dat de bedoeling was maar ik kon niet anders (volgens mij moest ik direct voor de klas maar jah). Na een paar uur geslapen te hebben kwamen andere mensen terug. Dat was in een woord geweldig!!!! Antonie (Italiaanse jongen, Lilac (Duits Meisje), en Blandine (Frans Meisje) vertelde me veel over de organisatie maar ook over Vietnam. Ondertussen kwam ik er achter dat die “arme straatkinderen” 6 euro per les betaalden :S..... Je hoeft natuurlijk geen raketgeleerde te zijn om de link te leggen dat dit “Non-Profit” gebeuren dan ook niet zo Non-Profit was als ze zich voor deden. Na dit nieuws heb ik zo vriendelijke mogelijk bedankt en de directeur die al klaar stond met het contract duidelijk gemaakt dat ik iets anders zocht dan dit. Het leek of hij water zag branden... Hij stelde wel nog wat vragen maar met dit wederom slechte Engelse gebrabbel wat ik niet kon verstaan, kon ik alleen maar glimlachen maar nu wel “Nee schuddend”. Antonie heeft toen samen met mij een Hotel gezocht in het centrum van Hanoi. Al met al een vage ervaring MAAAAAR wat dus wel heel positief en leuk is, is dat ik hier om te beginnen meteen vanaf het begin 3 leuke contacten heb waarmee ik ook een aantal keer mee naar het centrum van Hanoi ben geweest en ja de nodige wodka (Standaard) heb geconsumeerd.

Het leven is hier verder goed. Soms wat sneu om te zien hoe kwetsbaar de Vietnamees zich opstelt tegen een Europeaan (lees iemand met een witte huid). Maar goed de meeste die in dit soort landen zijn geweest zullen zich dat wel kunnen voorstellen. Wat erg vet is, is dat er in de buurt van het Hotel een restaurant is waar ze een piano hebben. Tot twee keer toe heb ik daar ook al een klein concertje gegeven waarbij zelfs 1 keer een grote groep (gasten en personeel) in een kring rond de piano kwam staan en na elk nummer een indrukwekkend applaus gaven. Slecht als ik ben.... genoot ik hiervan maar heb tevens gezegd dat artiesten in Nederland meestal een Ferme Pint krijgen als ze optreden. Na twee goed gevulde units kon ik het niet laten om er een “Cisje” inclusief zang er tegen aan te Klatsen. Ik wil niet weten wat ze dachten en ik hoop ook niet dat ik mezelf terug zie maar ik vond het wel leuk!!! Dus Nooien... als jij op korte termijn uitnodigingen krijgt vanuit de regering van Vietnam om een Cisje te komen doen dan weet je waarom ;).

Verder is het leven hier prima en zou ik hier nu al maanden kunnen spenderen maar dat is niet mijn insteek (om te reiziger/vakantieganger uit te hangen). Daarom heb ik het Hotel tot komende maandag en ga ik daarna naar Sapa. Daar is ook grote vraag naar vrijwilligers/docenten en dit gebied is een heel stuk minder welvarend (lees arm). Ik ben benieuwd of daar mijn idealistische gedachte wel worden bevredigd. Als dit niet het geval heb ik nog een plan B. Dit plan houdt in dat ik een Motor koop.... en dan via de oostkust heel relaxed in een aantal weken naar Saigon rijd (slordige 1000 km). Daar aangekomen wil ik dan een trip plannen naar Cambodja..... om daar de acties door te zetten.

Maar goed voor het zover is vanavond en morgen eerst twee feestjes (verjaardag + afscheidsfeest van iemand) :P. Sorry pap.... het gaat hier gewoon door ;).... maar mijn gemeende excuses.

Als ik informatie heb over een nieuwe stek laat ik het natuurlijk weten.

Voor nu.....
Heel veel groeten uit Vietnam....

Alleeee
Merijn

Recente Reisverslagen:

06 December 2014

Trouwen(s)???

21 September 2014

Oproep!

25 Juli 2014

Dankbaar, Dankbaarst, Dankbaarheid;)!!!

15 Maart 2014

(Merijn) De Vietnamees

06 Februari 2014

De acht van DaNang!
Merijn

Actief sinds 30 Nov. 2013
Verslag gelezen: 809
Totaal aantal bezoekers 15253

Voorgaande reizen:

30 November 2013 - 26 November 2014

Hanoi

10 Januari 2014 - 10 Januari 2014

(t)Huis

Landen bezocht: